Desde hai moito tempo estase buscando unha definición de embarcación tradicional, pero esta é unha cuestión moi complexa e na que non é facil chegar a unha definición que poida ser compartida por todos.
Unha posible definición podería ser:

Embarcación tradicional: aquela embarcación que no seu proceso construtivo utilizáronse técnicas artesanais inherentes a unha sociedade ou grupo social, dotándoa dun interese identitario e patrimonial. Como produto dunha actividade artesanal, está ligada ao seu entorno, interactuando coa natureza, e a propia historia da comunidade social, quer pola transmisión dos coñecementos dos artesáns, quer polo desenvolvemento da actividade para a cal a embarcación foi construída (cabotaxe, pesca, lecer).

Coa recente enmenda que se quere presentar á nova Lei de navegación marítima volve xurdir o problema da definición de que é barco histórico, barco tradicional, barco clásico, etc.
Ultimamente estase preferindo a expresión barco de interese patrimonial que dalgunha forma incorpora todos os anteriores tipos e que poderiamos definir como:

Barco de interese patrimonial: aquela embarcación ou buque relacionados co desenvolvemento cultural dunha sociedade que son estimados polos individuos contemporáneos, polo seu valor artístico, testemuñal, singularidade, autenticidade e/ou representatividade tipolóxica e integridade, e mesmo tamén, como unha expresión do seu propio desenvolvemento.

Para axudar na clarificación deste tema achegámosvos tres documentos:

• A Carta de Barcelona, adoptada en 2002 por European Maritime Heritage. (tradución de Pablo Carrera)
• O Proxecto para o recoñecemento do patrimonio cultural flotante de Galicia, elaborado polo Museo do Mar de Galicia.
• Apuntes para la caracterización técnica de las embarcaciones tradicionales, de Guillermo Gefaell, ponencia presentada ás Xornadas técnicas do VIII Encontro de Embarcacións Tradicionais de Galicia. Ferrol 2007.